Sonu gelmez bir rüya sanıp da daldığın,
O derin uykundan kalk uyan!
Belki, son bir çırpınış daha kaldığı,
Kanatlarını çırp uyan!
Yalnız bir sabahtır gözlerini açtığın gün,
Kendinle yüzleşme zamanı.
Boşa bakma aynalara,
Yüreğine bak, uyan!
Yalancı bir akistir gördüğün,
O hüzün dolu gözlerde.
Çaresiz bir çocuktur bulduğun,
Baktıysan gördüğün yüreğinde.
Boşuna değil bugün, hadi!…
Çağlayan o pınardan, son yaşlarını dök, uyan!
Büyüme zamanı, gün bugün!
Silkin uzat başını kumlardan!
Ateş nasıl şekil verirse demire,
Yüreğini ver güneşe, Uyan !
Funda Şen 1998
“UYAN” için 4 Yorum Yapıldı
O çaresiz çocuklar uyansa da gülüşlerinde bir eksiklikle bakıyorlar yüreklerine de aynalara da...
Güzel bir şiirdi sevgili Funda.Selam ve sevgilerimle....
Çok sagol geri dönüşün benim için her zaman çok özel sevgilerimle
O çaresiz çocuklar uyansa da gülüşlerinde bir eksiklikle bakıyorlar yüreklerine de aynalara da...
Güzel bir şiirdi sevgili Funda.Selam ve sevgilerimle....
Çok sagol geri dönüşün benim için her zaman çok özel sevgilerimle