Bugün sesini hatırlayamadığım için hıçkıra hıçkıra ağladım. Belki bir sürü başka sebepte vardı ama öyle saatlerce ben neden sesini unuttum diye ağladım. Kapalı hava, yağmur, hormonlar ya da son zamanlarda bir biri peşi sıra yaşadığım yorucu gelişmelerin ne kadar etkisi vardı bilmiyorum ama kalbimin taa orta yerinde o yanan ateş hiç sönmediğinden olsa gerek hafif bir rüzgar dokundu ve alev büyüdü, büyüdü, göz bebeklerimden dışarı taştı adeta.
Sesini unuttum ben senin. Ya kokunu, gülüşünü, beni bağrına basışını da unutursam bir gün diye hıçkıra hıçkıra ağladım.
Lale mevsimi geldi yine belkide o yüzden ağladım bu kadar. Laleleri hem seviyor hemde görmeye dayanamıyor oluşum gidişinin lale zamanına denk gelmesinden sanırım. Barbaros Bulvarından senin için söktüğüm lalelerin ellerimdeyken alışımdan belkide ölüm haberini.
Bu hayatta canım ne zaman yansa sana koşardım ben. Hatalarım, yanlışlarımda olsa özümde hep insan sevgisiyle dopdoluydum. Çok incitildim, kimi zaman çok kırıldım ama ne zaman canımı yaksalar hep sana koştum. Büyümek çok zor şey anne. Seni bu kadar özlüyor olmaksa en zoru belkide.
Kalelerim vardı çerden çöpten yıkıldı. Duvarların altında kaldım çoğu zaman. Her düştüğümde oradaydın. Her yenildiğim de yanı başımdaydın. Hep daha yürekli,hep daha iyi,hep daha insan olmayı, her yenilgimden daha güçlü çıkmayı öğrettin. Uzakta da olsam, hep oralarda bir yerde bana dua eden, beni koşulsuz seven kocaman bir yüreğin varlığını bilmek inanılmaz güçlü yapıyordu beni. Bu gün unuttuğumu fark ettiğimde sesini, gücümün tükendiğini hissettim. Yenildim…Yoruldum…
En çok ne canımı acıtıyor bilmiyorum. Böylesine yenik hissetmek mi? Yoksa yokluğun mu?
En çok canı yandığında aramaz mı çocuklar annelerini? Bir köşede, karanlıkta kaldığını hissettiğinde ilk sözü ne olur çocuğun? Mahalle kavgasında sopa yiyince kime koşar çocuklar? Çocukları en çok kim sever?
Hep dimdik duracaksın bu hayata karşı, hep mağrur, hep insan. Ben bugün sesini unuttum ve dünyanın altında kaldım annem…
“Sesini Unuttum…” için 7 Yorum Yapıldı
Ne Güzel bir yazıdır bu :)
Teşekkür ederim
ne güzel bir yazı yazan elinize düşünen beyninize ve o güzel yüreğinize sağlık beni aldı ve çooookk uzaklara götürdü tşkler funda hanım
Cok teşekkür ederim
Canım meraklanma onların o muthiş anne kokuları hiç unutulmuyor yıllar yıllar geçse de bak hala burnumda o anne kokusu miss gibi.Öpüyorum seni sevgi ile canım Fundam ..
Anne ki, yüreginde hep yavrucukları zıplar... Sesini unutmak demişsin ya o anda koptum , bir anda durdu herşey, annem için aglamayalı çok uzun zaman olmuştu, Annemle yaşadıklarımı hatırlattı bu yazı bana, ben ne vefasızmışım dedim , ben bu kadar mı seviyor muşum annemi. Hayır çok seviyorum annemi çooooooook... Sagol Funda, formlarda şuanki derdime çare ararken sen çıktın karşıma ve bunu okuttun bana sagol.
Kendimden geçtim bir anda. Gözyaşlarımı tutamadım. Annemi kaybetmek korkutuyo beni hele unutmak en acısı demişsiniz ya sesini unuttum diye en yıkıcı yer orasıydı bence. Bi insan annesi olmadan ne kadar dik durmaya çalışsada boynu hep büküktür aslında. yapayalnızdır .. ALLAH tan başka kimsesi yoktur şu koca dünyada. Annemlerimizin kıymetini bilelim. onları üzmeyelim . çünkü onlar olmadan bu hayat bize hep dar gelecektir..