Bayrama yakın  haftalar öncesinden bir telaş alırdı bizim evi. Hangi tatil yöresine gideceğimiz değil kimlere ziyaretler yapacağımız planlanırdı. Annem günler öncesinden başlardı yemeklerini yapmaya. Sahi ne güzel yaprak sarmaları su börekleri yapardı. Alışverişe çıkılırdı bir telaş. Ben ne şanslıyım ki bayramlık ayakkabıları baş ucunda geceden heyacanla uykuya yatabilen bir nesilden geliyorum.

Sabah ezanıyla uyanılır hemen bayramlıklar giyilirdi. Babam bayram namazından gelince full tekmil hazır olurdu soframız. Önce el öpülür harçlıklar alınır ; sonra bütün aile sofraya oturulurdu. Ne güzel olurdu bayramlar eskiden. Şeker toplamaya çıkardık el ele tutuşup. O zamanlar şeker toplamaya çıkan çocuklar kaybolmazdı. Tanısanda tanımasanda bayramlaşmak için gezmemek ayıptı. Annem kapıya gelen çocuklar için en güzel badem şekerlerini, çikolataları ayırırdı. El öpmeye gittigimiz kapılardan kenarları dantelli mendil arasında para verilirdi . Hala çekmecemde çocukluğumdan kalma mendillerim var; bakıp bakıp hüzünlendiğim.

Bayramların adı tatil değildi eskiden. Küçük yerlerde panayır meydanları kurulurdu. Bütün mahallenin çocukları bayram harçlıklarımızla dönmedolaba binmeye koşardık . Pamuk şeker, macun, bıcı bıcı satılırdı.GDO lu mısırlar yoktu bizim panayırlarımızda. Toz toprak içinde kalırdı bayramlık rugan ayakkabılarımız. Rugan ayakkabı üstündeki tozu görmüşmüdür acaba şimdiki çocuklar. Şanslı bir nesildik biz vesselam.

Kasnaktan uçurtma yapardı babam; kavga ederdik kardeşimle seninki daha yükseğe çıktı benimki daha yüksekte diye. Boş arsalar da koşardık nefesimiz kesilene kadar. Çamurla oynamaktan ellerimiz üstü kanardı.Annem karnımızı doyurabilmek için zorla eve sokardı bizi. Bayramlıklar toz toprak içinde. Bacaklarıma oklava yemişliğimde vardır bu yüzden.

Ne güzel bayramlarımız vardı eskiden adı tatil olmayan.